Ξεκινώντας κάποιος ατομική ψυχοθεραπεία είναι σαν να ξεκινάει να βαδίσει σε ένα άγνωστο πολλές φορές δρόμο, γεμάτο με διάφορες διαδρομές ανάμεσα και διακλαδώσεις, με σκοπό να φτάσει και να ανακαλύψει τον πραγματικό του εαυτό. Μέσα από ένα ασφαλές και ζεστό περιβάλλον το άτομο μαζί με τον «συνοδοιπόρο» του, στην προκειμένη περίπτωση θεραπευτή του, δημιουργούν μια ειλικρινή και ουσιαστική θεραπευτική σχέση που βασίζεται στην εμπιστοσύνη και μαζί ξεδιπλώνουν τα θέματα και τις δυσκολίες που φέρνει το άτομο στην ψυχοθεραπεία. Ο απώτερος σκοπός είναι το ίδιο το άτομο να μάθει να διαχειρίζεται τις δυσκολίες του αποτελεσματικά και να βελτιώσει τον τρόπο που αντιλαμβάνεται και επεξεργάζεται τις καταστάσεις γύρω του.

Στο περιβάλλον της ψυχοθεραπείας δημιουργείται ένας ψυχικός χώρος που παρέχει ο θεραπευτής στο θεραπευόμενό του, ως ένα χώρο μεταβατικό που επιτρέπει την εξερεύνηση του εαυτού. Ο ρόλος του ψυχοθεραπευτή μοιάζει με το ρόλο του στοργικού γονέα, ο οποίος θα βοηθήσει το θεραπευόμενο να διασχίσει τα δύσβατα μονοπάτια του μυαλού του και να βρει τη δική του μοναδική πορεία.

 Μαζί με το θεραπευτή του το άτομο ανακαλύπτει αυτές τις δυσλειτουργικές σκέψεις που επηρεάζουν τη ζωή του και μαθαίνει να τις διαφοροποιεί και να τις επαναπροσδιορίζει προς όφελός του βελτιώνοντας την ποιότητα της ζωή του. Η ψυχοθεραπευτική διαδικασία είναι ένα δώρο που κάνει κάποιος στον εαυτό που θέλει να φροντίσει, είναι μοναδική για κάθε άτομο, όπως άλλωστε και το ίδιο το άτομο.

«Κάποια μέρα κοιτάζοντας πίσω, τα χρόνια που αγωνίστηκες θα σου φαίνονται πιο ωραία»
Sigmund Freud